درباره فیلم Carnage (کشتار)
- کارگردان: رومن پولانسکی
- نویسنده: یاسمینا رضا (براساس نمایشنامه‌ی «خدای کشتار»)
- بازیگران: کیت وینسلت، جودی فاستر، جان سی. رایلی، کریستف والتز
- ژانر: درام، کمدی سیاه
- IMDb: امتیاز 7.1
- امتیاز ما: 8
- مدت زمان: 79 دقیقه
- جوایز مهم: نامزد گلدن گلوب برای بهترین بازیگر زن (جودی فاستر و کیت وینسلت) – نامزد شیر طلایی جشنواره ونیز
وقتی تمدن، ماسکی بیش نیست
فیلم «کشتار» (Carnage) به لحظه‌ای می‌پردازد که نقاب‌ها از چهره‌ها کنار می‌روند. داستان از آنجا آغاز می‌شود که دو زوج تصمیم می‌گیرند پس از درگیری فرزندانشان، مسئله را به شیوه‌ای متمدنانه حل کنند. قرار بر این است که همه‌چیز با احترام پیش برود، اما زمانی نمی‌گذرد که ادب جای خود را به خشم می‌دهد و گفت‌وگوهای مؤدبانه به مشاجرات شخصی و افشاگرانه بدل می‌شود.
یک آپارتمان، یک میدان نبرد
یکی از مهم‌ترین نکات درخشان فیلم کشتار این است که که تمام فیلم در یک لوکیشن بسته اتفاق می‌افتد؛ فقط یک آپارتمان. اما با همین محدودیت، Carnage یکی از بهترین تجربه‌های سینمایی سال‌های اخیر را رقم می‌زند. دوربین از دیوارها بیرون نرفته و تماشاگر مدام حس درگیری، خفگی، و اضطراب را تجربه خواهد کرد.
این همان جاییست که پولانسکی، استاد خلق فضاهای بسته، قدرت خود را به رخ می‌کشد. همون‌طور که در Death and the Maiden یا The Ghost Writer دیده بودیم، پولانسکی می‌داند چطور از یک فضا، دنیایی از تنش و درگیری بسازد. در Carnage، حتی نور و طراحی صحنه هم در خدمت حس انزوای روانی شخصیت‌ها قرار می‌گیرد.
جالب است که که این فیلم، به‌خاطر گذشته‌ی پرحاشیه‌ی پولانسکی در آمریکا، در این کشور ساخته نشد؛ بلکه در پاریس، روی صحنه‌ای ساخته شد که کاملاً بازسازیِ فضای یک آپارتمان نیویورکی بود. با این‌حال، فیلم نه‌تنها از لحاظ جغرافیایی باورپذیر است، بلکه کاملاً در دل فرهنگ آمریکای مدرن نفس می‌کشد.
کارگردانی بی‌نقص، بازی‌های درخشان
فیلم‌نامه‌ی یاسمینا رضا پر از جزئیات ریزه‌کاری است؛ اما بدون کارگردانی میکروسکوپی پولانسکی و بازی‌های دقیق بازیگران، این جزئیات به چشم نمی‌آمدند.
Carnage یه نمایش چهارنفره است که هر بازیگر، مثل یه ساز در ارکستر، دقیق و با کنترل ظاهر می‌شود.
کریستف والتز، وکیل بی‌عاطفه‌ای که حتی در اوج دعوا هم دست از جواب دادن به موبایلش برنمی‌دارد؛ کیت وینسلت با لایه‌های پنهان خشم و فروپاشی؛ جان سی. رایلی که ظاهر آروم و خوش‌قلب‌اش را از دست داده است و رفته‌رفته پوچ و سرد می‌ش ود و جودی فاستر که با ظاهر فرهیخته‌اش، یکی از خشن‌ترین انفجارهای احساسی فیلم رو رقم می‌زند.
گریه‌ها گاهی مصنوعی به نظر می‌رسد و خنده‌ها زورکی، اما خشم‌ها کاملاً واقعی. به همون اندازه‌ای که ازدواج‌های این دو زوج هست. بدون هیچ صحنه‌ی جنسی، بدون حتی لمس، بیننده کاملاً درک می‌کنه که زمان، این رابطه‌ها رو به چه نقطه‌ای رسانده است. سرد، فرسوده، و پر از عقده‌های حل‌نشده.
شاید دوست داشته باشید: سریال خدمتکار | مرداب رنج، نور امید
چرا باید Carnage رو دید؟
- چون با کم‌ترین امکانات، بیش‌ترین تأثیر
- دیدن شاهکاری که در یک اتاق رخ می‌دهد.
- خواهید فهمید که چطور حرف زدن، از تیراندازی خطرناک‌تر می‌شود.
- چون تمدن، اخلاق، تربیت… همه در مقابل خشم فروخورده، شوخی بیش نیستند.
- و چون پولانسکی در این فیلم، بی‌رحمانه و استادانه می‌گوید:
“ما همه حیوانیم، فقط اسمش رو گذاشتیم انسانیت.”
آشنایی با فیلم لند برای تماشای آنلاین و رایگان فیلم Carnage 2011
فیلم‌های مشابه Carnage
- Who’s Afraid of Virginia Woolf? (1966):گفت‌وگوی مخرب دو زوج، شب‌هنگام، در خانه. کلاسیک.
- The Father (2020): فیلمی با یک لوکیشن بسته و بازی حیرت‌انگیز آنتونی هاپکینز
- The Party (2017): مهمانی کوچکی که به یک کابوس فلسفی-سیاسی تبدیل می‌شه
- August: Osage County (2013): یک خانواده‌ی در حال فروپاشی، یک خانه، و بازی‌های درخشان
- Mass (2021): دو زوج، یک گفت‌وگوی سنگین درباره‌ی گذشته‌ای خونین. مینیمال و تکان‌دهنده
- Coherence (2013): اگر عاشق لوکیشن بسته‌ای با پیچش‌های ذهنی هستی
ثبت دیدگاه