ترومن کاپوتی کیست؟
ترومن کاپوتی یکی از شناخته شده ترین نویسندگان قرن گذشته ی آمریکا بود. نویسنده ای خاص که رمان، فیلمنامه و نمایشنامه های ماندگاری در طول حیات خود به نگارش درآورد. صبحانه در تیفانی، تابوت های دست ساز و در کمال خونسردی از آثار شناخته شده ی او هستند. فیلمی با اقتباس از کتاب صبحانه در تیفانی با بازی آدری هپبورن ساخته شد که موجب شهرت کاپوتی شد. خلاقیت و نوآوری های کاپوتی بر بسیاری از نویسندگان هم دوره و پس از او تاثیرگذار گذاشت.
کاپوتی، ساخته ی بنت میلر، فیلمی روایت کننده ی تمام طول زندگی کاپوتی نیست. این فیلم با تمرکز بر یکی از دوره های های حساس و مهم زندگی کاپوتی ،شناخت ویژه ای از او به خواننده می دهد. داستان در سال 1959، زمانی که کاپوتی در روزنامه خبری درباره ی جنایتی فجیع می خواند آغاز می شود.
در حومه ی آرکانزاس، مکانی بسیار دور از نیویورک محل زندگی کنونی ترومن ، خانواده ای شبانه مورد حمله قرار می گیرند و به طرز فجیعی کشته می شوند. کاپوتی احاطه شده در میان حلقه ی هنرمندان و شخصیت های شناخته شده ی زمان خود، به دنبال انگیزه ای برای رهایی از فضای نوشته های اخیرش بود.
مشتاق به نوشتن گزارشی درباره ی این جنایت برای مجله ای نیویورکر که در آن زمان با آن همکاری می کرد، راهی سفری می شود که بیش از هر چیز زندگی خودش را دستخوش تغییر می کند.
ترومن به همراه دستیارش، نل هارپر لی، تحقیقات خود را درباره ی جنایت با سر زدن به محل وقوع جرم و اداره ی پلیس منطقه آغاز می کنند. کاپوتی پس از دستگیری متهمین قتل با یکی از آن ها به نام پری اسمیت، ملاقات می کند. این آشنایی در آینده تاثیری عمیق بر کاپوتی خواهد داشت.
در پی ملاقات های پرشمار کاپوتی با پری اسمیت برای نگارش کتابی درباره ی رخداد های شب خونین جنایت، بین او و پری اسمیت وابستگی نامتوازنی ایجاد می شود. با شناخت بیشتر کاپوتی از پری اسمیت، به وجوه مشترک زندگی او و خود پی می برد و سعی می کند با استفاده از پری، سرگذشت و زندگی امروز خود را تحلیل کند.
کاپوتی در آن زمان در اوج محبوبیت و توجه، در میان جمعی بسته از نویسندگان و هنرمندان نیویورکی زندگی می کرد. او کاملا از مزایای چنین زندگی تجملاتی آگاه بود و از آن لذت می برد و در میان افراد این جامعه احساس آرامش می کرد. کاپوتی اما با این مسئله در کشاکش بود که اگر رخدادهایی در مسیر زندگی او را تا موقعیت فعلی، نرسانده بود زندگی او تا چه حد می توانست متفاوت باشد. آیا همچون پری اسمیت پشت میله های زندان قرار داشت؟
کاپوتی مطلع از از شهرت و مقبولیت خود، ابایی ندارد از آن برای نزدیک شدن به کارآگاهان پرونده و دسترسی به اطلاعات دست اول پرونده استفاده کند یا برای ملاقات های پر تعدادش با پری اسمیت در زندان به ماموران دولتی رشوه پرداخت کند.
کاپوتی برای پایان دادن به کتابی که حالا زمان و زیادی صرف آن کرده است، خود را محتاج روایت پری اسمیت می داند . از طرف دیگر پری اسمیت با اطلاع از عقوبتی که در انتظار او و همدستش است به کاپوتی امید بسته، شاید کمک او موجب خلاصی او از چوبه ی اعدام شود. کاپوتی اما به دنبال پاسخی برای یک سوال است. در شب جنایت دقیقا چه رخ داد؟
کاپوتی فیلمی ست که به خوبی استانداردهای ژانر خود را رعایت می کند و از آن نیز فرا تر می رود. فیلمنامه ی قوی و دقیق، بسیاری از وجوه شخصیتی و روابط پیچیده ی میان شخصیت های حاضر در وقایع را با در نظر گرفتن صحت تاریخی مورد تحلیل قرار می دهد.
نقطه ی قوت دیگر فیلم، نقش آفرینی های تاثیرگذار است. بازیگران در بازنمایی شخصیت های واقعی و شناخته شده ی داستان بسیار موفق هستند. نقطه ی اوج نقش آفرینی ها را باید بازی بی نقص فیلیپ سیمور هافمن دانست. شباهت ظاهری و چهره پردازی ماهرانه، و تقلید صدا و لحن خاص کاپوتی، او را به کپی برابر اصلی برای ترومن کاپوتی تبدیل کرده است. گویی که ترومن کاپوتی، خود پس از سالیان درازی که از مرگش گذشته برای روایت داستانی که او را بیش از هر کتاب دیگری فرسود، بازگشته است.
هارپر لی شخصیت نام آشنای دیگری ست که در فیلم حضور دارد. نل هارپر لی, یا هارپر لی نامی که با آن به شهرت رسید، نویسنده ی کتاب کشتن مرغ مقلد بود. نل هارپر لی و کاپوتی دوستانی نزدیک از دوران کودکی بودند. کاپوتی کودکی آسیب پذیر،اما نل هارپر لی سد دفاعی محکمی برای او در مقابل آزار همکلاسی هایش بود. کمک های هارپر لی به او تا زمان انتشار کتاب «در کمال خونسردی» ادامه می یابد. کاپوتی در کتاب آنچنان که شایسته ی کمک های هارپر لی برای تحقیقات و به ثمر رسیدن کتاب بود از او تقدیر نکرد.دوستی آن دو اما ماندگار ماند
در نهایت موفق ترین وجه فیلم را می توان نمایش و تحلیل انگیزه ها، رفتار ها و واکنش های آدم هایی گیر افتاده در پس لرزه های یک جنایت دانست. فیلم ساخته ای زیبا و تماشایی با قاب هایی تاثیر برانگیز است. با در نظر گرفتن اینکه کاپوتی اولین تجربه ی کارگردانی بنت میلر است می توان بیشتر به تحسین چنین ساخته ای ماندگاری پرداخت.
بنت میلر در نخستین تجربه ی کارگردانی خود، فیلمی ماندگار آفرید. فیلیپ سیمور هافمن برای بازی در این فیلم برنده ی جایزه ی اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد شد. نامزدی اسکار بهترین فیلم سال، بهترین بازیگر زن نقش مکمل، بهترین کارگردانی و بهترین فیلمنامه ی اقتباسی از افتخارات دیگری ست که این فیلم کسب کرده است.
ثبت دیدگاه